Professionaliseren van leraren in en om de eigen werkplek, betekenis en inhoud geven aan hun professionele ruimte, het versterken van de innovatieve slagkracht van de school en het creëren van nieuwe kennis over onderwijs en leren. Vier resultaten die we gaan realiseren met ons afgelopen schooljaar opgestarte kennis- en leercentrum Connect2live www.connect2live.org
Leraren niet meer lukraak op cursus sturen maar hen ín de school, vanuit hun persoonlijke visie en ondersteuningsvraag een passend professionaliseringsaanbod doen en daar afspraken over maken. Die professionalisering wordt niet verzorgd door dure trainers van buiten, maar door collega’s die dergelijke expertise bezitten. En wanneer je zo’n training bij een collega gevolgd hebt en succesvol toepast in de praktijk ben je zelf de expert die weer andere collega’s op weg helpt. Actief leren en delen met elkaar. Met als ultieme doelen het plezier in leren bij leraren aanwakkeren en het laten ontstaan van (digitale) school overstijgende leernetwerken. Connect2live is het platform waarbinnen dit allemaal georganiseerd en gefaciliteerd wordt op basis van een moderne visie op leren en werken en een rol voor medewerkers, leerlingen, ouders en externe partners.
Vorig jaar las ik onder een plataan op een zonovergoten terras in Zuid-Frankrijk de oratie van Joseph Kessels, Leiderschapspraktijken in een professionele ruimte. http://bit.ly/11lS4Nn Zijn visie fascineerde me zo dat ik besloot om de gedachten achter Connect2live met hem te bespreken en de mogelijkheid van onderzoek naar de resultaten van Connect2live te verkennen. En zo gebeurde. We waren het snel met elkaar eens. Dienden een aanvraag voor onderzoek in met als belangrijkste vragen: wat is het effect van Connect2live op het professionaliseringsgedrag van leraren en wat is hiervan het effect op de leerresultaten van leerlingen? Daarbij geen onderzoek op afstand op een kamertje van de Open Universiteit, maar de onderzoeker midden tussen het echte handwerk dat dagelijks op school gedaan wordt. En eens per drie maanden een atelier waarin de onderzoeker medewerkers bijpraat over zijn onderzoek en het gesprek met hen aangaat. Nieuwe kennis creëer je samen. De aanvraag werd goedgekeurd. Aanvang schooljaar 2013-2014.
Niet dus. Sinds gisteren is de stekker er definitief uit. De Tweede Kamer heeft ingestemd met een stevige bezuiniging op onderwijsonderzoek. Toen ik er een paar weken geleden lucht van kreeg heb ik er een blog aan gewijd. http://bit.ly/ZRxS56 Daarin heb ik het belang van onderwijsonderzoek geplaatst in het licht van de beleidskeuzes en onderwijsspeerpunten van dit kabinet.
Ik las dat alleen al afgelopen week 500! moties in de Tweede Kamer in stemming zijn gebracht. Of beter: er doorheen gejast zijn. Dat is gekkenwerk. Dan heb je geen tijd om het bestuursakkoord VO of de echte inhoud en betekenis van onderwijsonderzoek nog eens goed tegen het licht te houden. Na numero 100 verandert zo’n motie in het zoveelste orderbriefje dat rap ondertekend moet worden. Dan controleer je niet meer op inhoud, maar op het aantal colli’s dat op de pallet moet staan. Om er later achter te komen te komen dat je knollen voor citroenen hebt gekocht. Te laat. De parlementariërs zullen er geen minuut minder om slapen. Ze gaan vanaf vandaag met vakantie en dat is ze gegund. Kan die vakantie niet korter? Het zou hun werkdruk verlagen en de kwaliteit van controle en besluitvorming vergroten.
