Vanochtend las ik het meest recente blog van Alderik Visser, Maatwerk, monitoring en selfie-school. Een lezenswaardige kritische bespiegeling op de onderwijsontwikkelingen die gaande zijn en steeds nadrukkelijker gestalte (proberen te) krijgen.
Een stuk dat reacties, discussie en aandacht verdient omdat Alderik relevante thema’s aansnijdt en ze naar een niveau tilt waarmee we verder komen, mits we de discussie op de juiste manier voeren. En dat lukt niet via Twitter, althans ikzelf ben daar niet zo goed in, omdat in het gesprek dat gevoerd moet worden nuance en de juiste taal zo belangrijk zijn.
De filosofe Judith Butler benadrukt dat de ‘gebruikelijke taal’ niet volstaat wanneer je over zaken wilt schrijven die in strijd zijn met het huidige gangbare denken. “Om de ‘nieuwe’ gedachten te beschrijven staan we dan voor een onoplosbaar probleem, want om nieuwe gedachten in het leven te roepen hebben we nieuwe woorden nodig. Maar om begrijpelijk te blijven moeten we terugvallen op de oude begrippen”.
Daar ligt volgens mij een grote uitdaging wanneer we spreken over maatwerk, personaliseren, diploma, flexibiliseren, ontschotten, heterogene groepen etc. We hebben er allemaal beelden en vaak ook (niet al te beste) herinneringen bij die betekenis aan die begrippen en aan het gesprek erover geven. En dan bestaat de kans dat we niet echt verder komen. Agora bijvoorbeeld is veel meer dan een verzameling moderne trends. Samen met het team zoeken we naar een betekenis van onderwijs en leren die mogelijk beter past bij deze tijd. Wij zoeken naar nieuwe woorden en beelden, maar doen het ook tegelijkertijd. Dat laatste vind ik in ieder geval heel belangrijk, niet alleen denken en praten, maar ook doen. Dan kom je verder. Dat is een indringend en lastig proces. Dat is mensenwerk. Daar komt geen iPad aan te pas. Tegelijk maakt ons dat kwetsbaar, roept allerlei reacties op en ook dat is goed. Mits met respect voor onze leraren die hier dagelijks hun schouders onder zetten. Daar leren we van. Precies zoals Alderik vanochtend deed met zijn blog, of zoals Hester IJseling onlangs deed met haar tweet. Maar het blijft op die manier wel voornamelijk reflecteren met de vertrouwde woorden en binnen de betekenissen die we aan die woorden toekennen. Een goed gesprek erover is wenselijker inmiddels. Een gesprek niet zozeer over of Agora nu wel of niet goed is, maar vooral over de ideeën over onderwijs en leren die erachter zitten en wat die betekenen voor begrippen als maatwerk, personaliseren enz., maar vooral voor kind en samenleving.
Ik bied aan om, vanuit het gedachtengoed achter Agora, het gesprek aan te gaan met ieder die dat belangrijk, interessant of gewoon leuk vindt. Zo blijft een discussie niet beperkt tot ‘slechts’ denken en praten, maar wordt een concrete praktijk op de fileerbank gelegd. Agora wordt er onherroepelijk beter van en misschien schieten we er allemaal wel iets mee op.
Wellicht dat Rik Seveke zijn Balie hiervoor open wil stellen.
Dank Jan voor je oproep om met elkaar de dialoog aan te gaan en een concrete onderwijspraktijk in detail te onderzoeken. Mijn vraag is hoe dit kan bijdrage aan de dialoog die we binnen de scholen moeten gaan voeren over onderwijs, leren, maatwerk en personaliseren Een dialoog die ons brengt tot keuzes over hoe wij docenten samen met onze leerlingen het onderwijs vorm willen geven?
Dag Baltus, allereerst helpt het ons wellicht om een dialoog te voeren. Dat doen we naar mijn mening niet zo vaak. Ik schrijf met opzet dat het wat mij betreft niet gaat om de vraag of Agora wel of geen goed idee is. Het gaat om de visie en gedachte die achter Agora zit. Door die met elkaar hardop te delen en kritisch te bevragen op betekenissen en uitwerkingen komen we volgens mij verder in het nadenken over de begrippen maatwerk, personaliseren etc. Dat gesprek is in de scholen ook hard nodig. Wellicht dat zo’n eerste gesprek in de Balie daartoe een opmaat kan zijn. Overigens vindt het gesprek in de scholen naar mijn idee steeds meer plaats.
Beste Jan, mooi aanbod. Deze onderwijs nerd denkt en praat graag mee en is ook altijd op zoek naar vernieuwende input, inzichten en ideeën. Gepersonaliseerd leren, maatwerk en het beste uit iedereen halen, daar werk ik elke dag aan. Daarnaast biedt ik aan eventueel de rol van gespreksleider te vervullen.
Hartelijke groet
Ageeth
Dag Ageeth, staat genoteerd. Ik hou je op de hoogte van de vervolgstappen.
Hallo Jan. Uit mijn hart gegrepen en ik wil graag meedenken. Ik kan me Alderiks terughoudendheid wel voorstellen, maar als je alleen maar praat en niets probeert kom je geen stap verder. Ja, misschien is ook Agora niet het universele antwoord op de problemen waar we nu voor staan en misschien mislukken al onze nieuwe plannen in Amsterdam. Maar met de lessen die we daarvan leren kunnen we het beter doen. Niets doen en op de oude voet verder gaan is geen optie.
Groet. Dick
Precies Dick, Alderik heeft zeker een punt in de manier waarop hij het aan de orde stelt. Daarom ook mijn serieuze reactie op zijn blog. Ik schrijf in mijn reactie ook: ‘samen met het team zoeken we naar een betekenis van onderwijs en leren die mogelijk beter past bij deze tijd’. Met de nadruk op ‘mogelijk’. Ik weet dat ook niet zeker. Maar laten we er minstens een goed en verhelderend gesprek over voeren. En soms denk ik wel eens met wat meer respect voor de collega’s die het durven doen. De zeer kritische vragen die ik dagelijks krijg over Agora, stellen ze me nooit over mijn andere vier scholen. Dat is toch ook weer apart. Tot woensdag!
Waar kan ik zien of meemaken hoe Agora er in de praktijk aan toegaat. Is een meeloopdag mogelijk Jan Fasen.
Alle soorten onderwijs is toch gebaseerd op een systeem van denken doen en laten.
Ik ben zeer nieuwsgiering hoe jullie dit in de praktijk toepassen bij Agora..
Harm Huntjens
Dag Harm, meeloopdagen zijn er niet Gezien de grote belangstelling is dit te belastend voor leerlingen en leraren. Wel plannen we af en toe (tegen betaling) momenten waarop Agora in bedrijf te bekijken is onder de voorwaarde dat iedere bezoeker ook zelf een bijdrage levert aan het onderwijsproces die dag.