Ik ben als kind opgegroeid in een katholieke omgeving gedomineerd door de levens- en arbeiderswijsheden van mijnwerkers en de daarbij horende dagelijkse mores. Daar valt veel over te zeggen, maar vooral dat ik wist waar ik aan toe was. Wat ik kon verwachten en waar ik niet op hoefde te rekenen. In die omgeving is mijn identiteit gevormd en zijn de fundamenten voor mijn socialisatie gelegd. Vertaald naar de Agorawerelden speelden de maatschappelijke en de spirituele wereld er een hoofdrol. Ik wist op welke trede van de maatschappelijke ladder ik stond, dat een paar extra treden omhoog niet voor de hand lagen, dat studeren daarmee een overbodige activiteit was en dat de god van de katholieke kerk de alomtegenwoordige scherprechter was over wat ik dacht, voelde en deed.

Wat zou ik die god op mijn blote knieën gedankt hebben wanneer hij me de kans had gegeven om ook andere werelden met andere mensen, wijsheden en mores te mogen leren kennen. Dat ik als kind al vroeg had mogen ervaren dat waar je als kind woont, leeft, gelooft, werkt en bent slechts (toevallige) mogelijkheden en dus geen waarheden van het goede leven zijn. Dat er ontelbaar veel andere keuzes gemaakt kunnen worden, dat mensen die andere keuzes ook daadwerkelijk maken, maar dat ik als kind dan wel in aanraking moet kunnen komen met die keuzemogelijkheden. Dat mijn aangeboren talenten wellicht niet mijn enige talenten zijn en dat ik daar vast wel achter kom door ondergedompeld te worden in andere werelden.

Met de vijf werelden van Agora beogen we leerlingen te laten ervaren dat die andere werelden, andere wijsheden, mores en dus keuzemogelijkheden er zijn. En dat wij die mogelijkheden op Agora voor hen toegankelijk willen maken. Ik denk dat het voor leerlingen een onmisbare en fundamenteel identiteit verkennende ervaring zou zijn wanneer ze het eerste half jaar op Agora bijvoorbeeld voornamelijk in de kunstzinnige wereld zouden worden ondergedompeld. Dat ze ervaren wat kunst is, wat kunst aan den lijve voor hen betekent, wat de kracht van verbeelding is, hoe die je kan helpen om in de schoenen van iemand anders te gaan staan. Wie ze zijn als kind, hoe ze dat kunnen uitdrukken en waar ze naartoe willen. Waar hun eigen scheppingskracht zit en hoe die hen kan helpen om als mens tevoorschijn te komen. Maar ook de beleving van omringd te worden door kunstenaars, hun taal, hun manier van denken, hun manier van leven, hun kracht, hun zwakte, hun kunstwerken.