Ingezonden brief geplaatst in de Volkskrant van 22 november 2024.
Zo lang ik me herinner heeft politiek mijn belangstelling. Ik vind het een boeiend schouwspel dat het verschil kan maken in levens van mensen. Maar nooit eerder heb ik me zo uitgeleverd gevoeld aan de incompetentie en schadelijke acties van een regeringsploeg dan nu. Het lukt me niet meer om mijn schouders erbij op te halen. Mijn bij vlagen indrukwekkende boosheid zorgt sinds vier maanden voor merkwaardig nieuw gedrag: ik praat luidruchtig tegen mijn tv.
De huidige regering is als die moeder die de schijn wekt een goede opvoeder te zijn. Maar uit angst voor de vervelende reacties van haar zwaarlijvige zoon komt ze niet verder dan de snoepkast nog verder voor hem open te zetten in plaats van te kiezen voor de ongemakkelijke maar noodzakelijke weg naar een gezondere leefstijl.
Ik heb vorig jaar november gestemd op een oppositiepartij met een hoopvolle missie, een solide structuur, bestuurlijke ervaring en wetenschappelijke kennis. Precies wat nodig is om de problemen in dit land te kunnen oplossen. Van die stem verwacht ik nu meer dan elke week klagen over de volgende crisis in dit kabinet. De voltallige oppositie is aan zet om leiderschap te tonen, door hun krachten te bundelen en de verdere sloop van ons land te stoppen. Door over hun eigen partijprogramma heen te stappen en alle kiezers te laten zien dat er oplossingen zijn voor betaalbare woningen, gelijke kansen voor iedereen, betere zorg en onderwijs, een sterkere sociale samenhang, hoop en optimisme.
